ความประทับใจของผู้ป่วย

“ช่วงเวลาแห่ง...ความสุข” เมื่อวรวุฒิ ศรีสุภา ผู้รักษาประตูทีมการท่าเรือ ได้ลูกคนแรก

“ช่วงเวลาแห่ง...ความสุข” เมื่อวรวุฒิ ศรีสุภา ผู้รักษาประตูทีมการท่าเรือ ได้ลูกคนแรก            ตอนแรกที่รู้ว่าท้องเพื่อนก็แนะนำมาค่ะ เพื่อนบอกต้องที่รพ.วิภาวดีและคุณหมอกฤษณีท่านนี้เลย พอได้มาพบคุณหมอไม่ผิดหวังเลยค่ะ ตอนแรกไม่มีอาการอะไรเลยค่ะ จะมีแค่อาการคลื่นไส้ เหม็นน้ำหอม เหม็นทุกอย่าง อาหารก็กินยาก แต่น้ำหนักขึ้นอยู่ค่ะ เพราะพยายามกิน พยายามดูแลตัวเองให้ดี โดยในแต่ละวันจะทานประมาณ 6-8 มื้อ แต่กินได้ทีละนิด การเตรียมตัวคงต้องบอกว่าก็พยายามเข้าร่วมทุกกิจกรรมที่มีและดูข้อมูลในInternet ไปซื้อของน้องทุกอย่างเลย และทำตามคำแนะนำของแพทย์ตลอด ความรู้สึกตอนท้อง ช่วงแรกยังไม่แตกต่างมาก พอรู้สึกว่าน้องเริ่มดิ้นได้แล้วก็จะรู้สึกเริ่มต่างแหละ ตื่นเต้นมากค่ะลุ้นไปหมด หลังคลอดเอาจริงๆที่แผลไม่ค่อยเจ็บมากเท่าไร แต่ว่าแค่เหมือนตรงมดลูกจะมีจี๊ดๆหน่อยเวลาเดิน เวลาลุก แต่ถ้าเดินไปสักพักหนึ่งก็จะเดินได้ แต่ถ้ากับมานั่งหรือนอนสักพักหนึ่งและลุกขึ้นไปเดินใหม่ก็จะหน่วงๆหน่อยแค่นั้นเอง ตอนแรกที่ได้เห็นลูกน่ารักค่ะ แต่ก็เหมือนแบบยังงงๆอยู่ว่า เอ๊ะใครอ่ะ เหมือนเรายังไม่เคยเห็น ยังไม่คุ้นพอสักพักหนึ่ง เราเริ่มคุ้นกันก็น่ารักดีนะลูกเรา รพ.วิภาวดีเป็นรพ.ที่ดีพยาบาลทุกคนดูแลดีมากรวมถึงคุณหมอน่ารักมากให้ข้อมูลดี แนะนำดี ใส่ใจ คือทุกเดือนช่วงที่มาฝากครรภ์คุณหมอจะลงรายละเอียดให้ตลอด คืออยากรู้อะไรก็สามารถที่จะสอบถามได้ตลอด มีปัญหาอะไรคุณหมอก็พยายามที่จะแนะนำทุกข้อและปรับแก้ไขให้เราตลอด แนะนำคุณแม่คนใหม่ทุกคนนะคะ ไม่ต้องกลัวการตั้งครรภ์เลยค่ะ ถ้าเทียบกับลูกน้อยที่รอคอย เพราะตลอดการตั้งครรภ์และฝากท้องที่รพ.ทุกเดือนที่ต้องมาหาหมอมันมีความสุข จดทุกสิ่งทุกอย่างที่อยากถาม อยากรู้ ซึ่งคุณหมอจะตอบและลงรายละเอียดให้ได้ทราบมากกว่าคำถามที่เตรียมมา และพี่ๆพยาบาลที่แผนกสูติ-นรีเวช เป็นที่ปรึกษาระดับแรกเลย ให้คำตอบที่ดีมาก สรุปทุกอย่างดีมากเลยค่ะ ประทับใจมาก และขอขอบคุณรพ.วิภาวดีที่ช่วยดูแลมาโดยตลอด ตั้งแต่เริ่มตั้งครรภ์จนถึงคลอดน้องออกมา

คุณรัตนัย ส่องแสงจันทร์ นักฟุตบอลทีมการท่าเรือ เอฟซี มาเล่าช่วงความรู้สึกให้ฟัง อีก 1 ท่าน ที่เกิดอุบัติเหตุขณะซ้อมฟุตบอล โหนกแก้มแตก

คุณรัตนัย  ส่องแสงจันทร์ นักฟุตบอลทีมการท่าเรือ เอฟซี  มาเล่าช่วงความรู้สึกให้ฟัง  อีก 1 ท่าน ที่เกิดอุบัติเหตุขณะซ้อมฟุตบอล โหนกแก้มแตก               ผมเล่นตำแหน่งผู้รักษาประตู ขณะซ้อมได้ออกไปล้มตัวลงปัดบอล และมีผู้เล่นเตะบอลเข้าที่ใบหน้า ส่งผลให้โหนกแก้มแตก ตาบวมทันทีและลืมตาไม่ขึ้น มีแผลแตกต้องเย็บบนใบหน้า ความรู้สึกเหมือนตาที่ประสบอุบัติเหตุจะมองไม่ค่อยเห็น คุณหมอวินิจฉัยว่ากระดูกใต้ตาแตกหักต้องผ่าตัดโดยจะใส่ไทเทเเนียมเข้าไปแทน หากไม่ผ่าจะมีผลกระทบตามมาซึ่งเป็นผลไม่ดี ตอนนั้นคุณหมอแจ้งว่าบริเวณที่จะทำการผ่าตัดห่างจากจอประสาทตาเพียงแค่ 1 ซม. ความรู้สึกแรกกังวลกลัวว่าจะตาบอด หรือการมองเห็นไม่สามารถกลับมาเป็นปกติได้ กลัวว่าจะกลับไปเล่นฟุตบอลเหมือนเดิมไม่ได้ครับ ช่วงแรกที่การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดีก็โล่งใจว่าตาไม่บอดแล้ว การมองเห็นในช่วงหลังการผ่าตัดแรกๆจะมีอาการมองเห็นภาพซ้อน มองไม่ค่อยชัดและมีอาการเวียนหัว แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักระยะเริ่มปรับตัวหลังจากผ่าตัดการมองเห็นเริ่มดีขึ้น กลับไปเล่นกีฬาได้ เพียงแค่ต้องระวังให้มากยิ่งขึ้น และในส่วนของแผลเป็นที่คุณหมอทำการผ่าตัดให้แทบจะมองไม่เห็นเลยครับ ดีใจมาก ดวงตาเป็นส่วนที่สำคัญกับร่างกายและการดำเนินชีวิตมาก ควรระวังไม่ให้เกิดการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงที่บริเวณดวงตา และหากเกิดอุบัติเหตุจริง แนะนำให้ตั้งสติและรีบเข้ารับการรักษากับหมอผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน อย่างผมที่โชคดีเข้ามารับการรักษาที่โรงพยาบาลวิภาวดี หมอเก่งมาก ผมต้องขอบคุณท่านมากๆ เลยครับ รู้สึกประทับใจตลอดการรักษาเลยครับ การดูแลของคุณหมอทั้งสามท่านคุณหมอนราธิปในส่วนของการศัลยกรรมที่ผ่านไปได้ด้วยดีและแผลเป็นก็แทบมองไม่ออกว่าผ่าตัดมา คุณหมอระวีในส่วนของเฉพาะดวงตาคุณหมอดูแลในเรื่องของดวงตาให้ผมเป็นอย่างดี และคุณหมอปองหทัยดูแลในเรื่องของโพรงจมูก ดีมาก ทั้งพยาบาลก็ดูแลดีเช่นกัน ในการมารักษาครั้งนี้ทุกส่วนดูแลดีมากๆประทับใจมากครับ ดูรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยครับ

" เมื่อนักเตะคนโปรดคุณกานต์นรินทร์ ถาวรศักดิ์ เจออุบัติเหตุในการแข่งขัน ดั้งจมูกหัก มาบอกเล่าความรู้สึกตั้งแต่เริ่มจนถึงหายดี แล้วทำไมถึงดูไม่ออกว่าดั้งจมูกหัก "

" เมื่อนักเตะคนโปรดคุณกานต์นรินทร์ ถาวรศักดิ์ เจออุบัติเหตุในการแข่งขัน ดั้งจมูกหัก มาบอกเล่าความรู้สึกตั้งแต่เริ่มจนถึงหายดี แล้วทำไมถึงดูไม่ออกว่าดั้งจมูกหัก "           วันที่ 2 ต.ค. 64 มีการแข่งขันฟุตบอลไทยลีก 1 การท่าเรือ เอฟซี พบ เมืองทอง ยูไนเต็ด ในจังหวะนั้นได้มีการขึ้นโหม่งของผมและผู้เล่นของเมืองทอง ทำให้ศีรษะของผู้เล่นทีมเมืองทองได้กระแทกมาที่จมูกของผม หลังจากนั้นก็ล้มลงและมีเลือดไหลบริเวณจมูก อาการในตอนที่ล้มลงก็คือ รู้สึกชา ยังไม่เจ็บเท่าไร แต่รู้ว่ามีเลือดไหลออกมาเยอะมาก ลืมตาไม่ขึ้นเพราะเลือดไหลเข้าตา แต่พอสักพักเริ่มรู้สึกปวดบริเวณที่โดนกระแทกมากขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกแรกที่หมอวินิจฉัยก็แอบตกใจว่าเป็นเยอะเหมือนกันนะ แต่ก็ไม่ได้กังวลมาก เพราะทำใจมาบ้างแล้วว่าจมูกหัก ที่กังวลตอนแรกก็คือกลัวเรื่องสมองกับตาจะได้รับผลกระทบ พอหมอวินิจฉัยว่ามีแค่ส่วนจมูกที่ได้รับบาดเจ็บและมีแผลฉีกไปถึงหน้าผากนิดนึงก็รู้สึกโอเคขึ้น หลังผ่าตัดรู้สึกดีขึ้นมาก เพราะหมอแจ้งว่าการผ่าตัดเป็นไปด้วยดีไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง อยากให้ผู้ที่ประสบอุบัติเหตุลักษณะนี้ไม่ต้องกังวลจะรักษาที่ไหนก็ตาม ขอให้เชื่อมั่นในการรักษาของหมอนะครับและควรเป็นหมอเฉพาะทางด้วยจะดีที่สุดครับ ผมโชคดีที่ได้มาที่โรงพยาบาลวิภาวดี เพราะมีทีมแพทย์ที่เก่ง รักษาได้รวดเร็วและมีผลลัพธ์ที่ดี ประทับใจในการดูแลของคุณหมอที่ให้คำปรึกษาทั้งก่อนและหลังผ่าตัด ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ไม่กังวลกับการรักษา หมอเย็บแผลได้สวยมาก และทีมแพทย์ที่ดูแลตลอดการพักฟื้นที่โรงพยาบาลวิภาวดีดูแลเป็นอย่างดี ขอบคุณครับ 

โรคงูสวัด 【แชร์ประสบการณ์จริง】อันตรายมากในผู้สูงอายุ: อาการยังไง & รักษาวิธีไหน

โรคงูสวัด ในช่วงนี้ มีการระบาดในกลุ่มผู้สูงอายุอยู่นะคะ ทุกคนอย่าประมาท ทีมงานสื่อสารองค์กร ขอสัมภาษณ์ดิฉัน เพราะคุณแม่เป็นโรคงูสวัดบนใบหน้า และเข้าถึงตาซ้าย ซึ่งอันตรายมาก แต่ดิฉันขอขียนเรื่องเอง เพราะต้องการบันทึกเรื่องราว เก็บไว้เอง เนื่องจากเป็นคนชอบเขียน คุณแม่ดิฉัน เป็นโรคงูสวัดค่ะ บริเวณที่เป็น คือ โซน B1 ใบหน้าซีกซ้ายบน เป็นครั้งหนึ่งที่คุณแม่ป่วย แล้วลูกๆ รู้สึกผิดมากมาย..... ดิฉันจะเล่าให้ฟังค่ะ เย็นวันจันทร์ที่ 15 กพ. พี่สาว โทรมาบอกว่า แม่มีอาการตาแดง ดิฉันขอให้ถ่ายรูปให้ดูพบว่า ตาแดงจริง แต่ไม่มาก จึงส่งรูปต่อไปยังคุณหมอโรคหัวใจที่รู้จักกัน ถามว่า ตาแดงระดับนี้ ควรงดยาละลายลิ่มเลือดไหม (กลัวเลือดจะออกในลูกตามากขึ้น) คุณหมอบอกว่า ไม่ต้องงด ดิฉันตั้งใจว่า พรุ่งนี้เช้า ถ้าไม่ดีขึ้น จะให้พี่สาวพามาหาหมอตา แต่ช่วงที่โทรคุยกับพี่สาวนั้น แม่แย่งโทรศัพท์มาพูดกับดิฉันว่า “ทำไมแม่ปวดหัว” ดิฉันก็บอกว่า “ไม่มีอะไรหรอกค่ะแม่ คงมาจากปวดตานั่นแหละ กินพาราไปเม็ดนึงละกัน” – แต่ก็ทราบจากพี่สาวต่อมาว่า แม่ไม่ได้กินยา เช้า อังคาร ที่ 16 กพ. อาการตาแดง ของแม่เป็นมากขึ้น พี่สาวจึงพามาหาหมอตาที่รพ.วิภาวดี หมอวินิจฉัยว่า เปลือกตาอักเสบมาก ผิวเปลือกตาที่อักเสบ เป็นขรุขระ ครูดกระจกตาเป็นรอย .... แค่นี้ดิฉันก็ใจแป้วแล้ว แม่คงเจ็บตามาก แต่หมอตาก็เอะใจ พยายามหาเม็ดและผื่น บริเวณใบหน้า ว่ามีบ้างไหม ก็ไม่มี ... ตลอดเวลา ที่อยู่ รพ. และอยู่กับหมอ แม่บ่นว่า ..ปวดหัว.... หมอตานัดแม่ วันรุ่งขึ้นเลย เพื่อติดตาม กระจกตา  และดูเชื้อในตา ว่าเป็นไวรัส หรือแบคทีเรีย กลับบ้าน แม่ยังคงบ่นปวดหัว คราวนี้ดิฉันให้กินพาราอีก แม่ก็กินไป 1 เม็ด เช้า พุธที่ 17 กพ. พาแม่หาหมอตา ดูกระจกตา พบว่า ยังไม่ดีขึ้น หมอกลัวจะเป็นโรคอื่นแล้ว เช่น เริม ดูเม็ดต่างๆ ตามใบหน้า (โดยเฉพาะซีกซ้าย) ก็ไม่พบ ...และ แม่ก็บ่นปวดหัวตลอด หมอตานัดอีก วันรุ่งขึ้นเพื่อติดตาม เช้ามืด พฤหัสที่ 18 กพ. พี่สาวส่งรูปใบหน้าแม่ ที่มีตุ่มใสๆขึ้น และผื่นแดงขึ้นที่หน้า ซีกซ้าย ให้ดู ดิฉันใจหล่นไปกองข้างล่าง  มือไม้สั่น รีบอ่านเรื่อง เริมขึ้นที่ตา พบว่า อาการนำ คือปวดหัวมาก !! และถ้ามีปัญหาถึงกระจกตา อาจถึงขั้นทำลายกระจกตา ทำให้สูญเสียการมองเห็นได้ ครั้งนี้ ดิฉันนัด 3 หมอ หมอผิวหนัง (เรื่องเริม) หมอตา (เรื่องกระจกตา) และหมอระบบประสาทวิทยา (เรื่องปวดหัว) และรีบไปรับแม่มารพ. พอหมอผิวหนัง เห็นหน้าแม่เท่านั้น หมอบอกว่า เป็นงูสวัด (ไม่ใช่เริม) เพราะแนวที่ขึ้นเม็ดและผื่น เป็นตามแนวเส้นประสาทพอดีซึ่งเส้นประสาทบริเวณใบหน้าเรา จะน่าทึ่งมาก คือแบ่งกึ่งกลางใบหน้าพอดีเป๊ะ โซนที่เป็น เรียกว่า โซน B1 (เหมือนโซนที่จอดรถเลย) คือใบหน้าซีกซ้ายบน (ใบหน้าซีกซ้ายกลาง คือ B2 และใบหน้าซีกซ้ายล่าง คือ B3) และ แม่จะต้องเจ็บปวด ทรมานมาก หมอบอกว่า ... แม่อดทนมาก ดิฉันแทบร้องไห้เลยค่ะ คำว่าปวดหัว ปวดหัว ที่ได้ยินจากแม่มา 2-3 วัน ลูกๆ กลับคิดว่า เป็นอาการปวดหัวปกติ หรือปวดหัวอันเกิดจากตาอักเสบ พอพาไปหาหมอตาต่อ หมอตาให้ นอนรักษาที่รพ. เลยค่ะ (พญ.ผกานาฏ เอี่ยมตระกูล) เพราะการรักษางูสวัด ที่จะหายโดยเร็ว คือการให้ยาทางหลอดเลือดดำ และคุณแม่ก็อายุมากแล้ว ควรรีบรักษาโดยด่วน ซึ่งก็นับว่า อยู่ในระยะเวลาที่รู้โรค และรักษาได้เร็ว คุณหมอด้านระบบประสาทวิทยา (ที่ดิฉันก็นัด นพ.พงศกร ตนายะพงศ์)  ตามไปดูแม่ให้ บนห้องที่พัก บอกว่า อาการปวดหัวของแม่ ตรงไปตรงมามาก จากโรคที่เห็น (งูสวัด) ไม่ใช่โรคที่เกิดจากภายใน (หลอดเลือดสมอง)แต่อย่างใด แต่คุณหมอก็ตรวจสอบอาการทั้งหมดด้วย เมื่อพี่ๆ รู้โรคของแม่ ต่างไลน์สำนึกผิดกันในไลน์กลุ่มพี่น้อง เพราะแม่เอง ก็ Early Detect ตัวเอง ด้วยการบอกเรื่องปวดหัว ๆ มาโดยตลอด แม่นอนโรงพยาบาล ตั้งแต่วันที่ 18 – 22 กพ. ช่วงที่อยู่รพ.อาการของโรคงูสวัดดีขึ้นทุกวัน จากยาที่ได้รับทางหลอดเลือดดำ ส่วนเรื่องที่น่าเป็นห่วง คือกระจกตา ที่มีความเสียหาย แต่ร่องรอยก็ดีขึ้นเป็นลำดับ คุณหมอทุกท่านแต่ละด้าน เอาใจใส่ดีมาก ขอบคุณ คุณหมอกิตติ ตระกูลรัตนาวงศ์ เป็นเจ้าของไข้ และคุณหมอที่ปรึกษาทุกท่าน ทั้งด้านโรคไต โรคผิวหนัง ที่ อดทนตอบคำถามของแม่(และลูกๆผู้สำนึกผิด) ส่วนพยาบาล ก็ต้องเข้าห้องคุณแม่บ่อยมาก เพราะต้องให้ยา และหยอดยาตา ทุก 4 ชม. น้องๆพยาบาล พยายามพูดคุย หยอกล้อกับคุณแม่ ให้คุณแม่คลายกังวล และลืมเรื่องปวดหัวไปได้มากดิฉันและพี่ๆ ขอขอบคุณ น้องพยาบาล Ward 8 V ทุกท่าน มา ณ โอกาสนี้ด้วย ผลพวงที่ตามมา จากการได้รับยาหลายขนานในผู้สูงอายุ คือแม่จะง่วงนอนตลอดเวลา ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน บางทีก็ฝันว่าไปที่นู่นที่นี่ บางทีก็พนมมือสวดมนต์ปากขมุบขมิบ แม่ยังพูดคุยกับลูกรู้เรื่อง แต่สักพักก็ลืม พอกลับบ้าน ปัญหาใหญ่ที่พี่สาวต้องดูแล (เพราะแม่อยู่กับพี่สาว) คือแม่จะเบลอ เพราะยานี่แหละค่ะ แม่มักจะง่วงนอน จำอะไรไม่ค่อยได้ จนคุณหมอให้ลดยา หรือ เว้นทานยาบ้าง ถ้าแม่ไม่ร้องปวดหัว (หมอบอกว่า งูสวัดในผู้สูงอายุนี้ จะมีความเจ็บปวดอยู่นาน)  แม่จะเป็นปกติ สติสัมปชัญญะ คืนมา รับโทรศัพท์เองได้ ประชดประชันได้ ด่าสุนัขได้เหมือนเดิม ทุกวันนี้ พี่สาวบริหารยา โดยค่อยๆลดยา เกี่ยวกับโรคปวด ของงูสวัด ลงเรื่อยๆ ตามที่หมอบอก ส่วนหมอตา ยังคงเฝ้าติดตาม เรื่องกระจกตาทุกสัปดาห์ แม้ว่า กระจกตาที่เสียหาย จะค่อยๆสมานจากด้านลึกแล้ว แต่ตาด้านซ้ายแม่ ยังมองไม่ชัด ยังคงต้องใช้เวลา 2 สัปดาห์ผ่านไป แม้ว่าแม่จะค่อยๆ ฟื้นตัวแล้ว  แต่ความรู้สึกของดิฉันและพี่ๆ ยังติดตรึงกับการให้แม่ ต้องปวดหัว ทรมานอยู่ 3 วัน เพราะคิดว่าเป็นการปวดหัวธรรมดา ตอนนี้  คิดเพียงแค่ให้แม่ได้พบหมอคนไหน เวลาไหน ก็ได้ เพื่อให้แม่ ได้เป็นปกติ ในวัย 89 อย่างเร็วที่สุด สิ่งที่อยากบอกจากการถอดบทเรียนนี้ อาการนำของโรคงูสวัด อาจไม่ใช่เม็ดตุ่ม หรือผื่นแดงก่อนเสมอไป การที่ผู้สูงอายุ รีบบอกอาการที่เป็น มากกว่าเลือกที่จะอดทนและเงียบไว้  ถือเป็นเรื่องที่ดี และต้องหาหนทางค้นหาโรคให้ได้ อย่าได้เห็นการร้องขอความช่วยเหลือนั้น เป็นเรื่องปกติ ถ้ามีการบอกกันบ่อยๆ วัคซีนป้องกันโรคงูสวัด เป็นเรื่องจำเป็นแล้วค่ะ ควรรีบฉีด ตั้งแต่อายุ 60 ปี เพราะการกระตุ้นภูมิจะดีกว่า การฉีดในอายุที่มากกว่านี้ การกระตุ้นภูมิคุ้มกัน จะลดลงตามลำดับ การฉีดวัคซีน ไม่ได้ป้องกันโรค 100 %  คนที่ฉีดวัคซีนป้องกันงูสวัด ยังมีโอกาสเป็นโรคงูสวัดได้ แต่อาการจะไม่รุนแรง ผู้สูงอายุ ที่มีอาการเบลอ อย่าให้ท่าน จมอยู่ในอาการนั้น ต้องพูดคุยกับท่าน ตลอดเวลาที่ท่านรู้ตัว เพื่อให้สมองได้ทำงาน มีความคิด รู้การโต้ตอบ หมั่นถามคำถามง่ายๆ หมั่นคุยถึงคนโน้นคนนี้ ที่ท่านรู้จัก ชวนคุย เรื่องอาหาร เรื่องท่องเที่ยว ห้ามคุยเรื่องข่าว เรื่องเครียดต่างๆ โดยเด็ดขาดค่ะ เรื่องการพูดคุย โดยลูกหลานนี้ สำคัญมากๆนะคะ คุณหมอบอกเลยค่ะ ปูผัด (นามแฝง)

มหัศจรรย์แฝด 5 กับบทบาทคุณแม่..มือใหม่

         เนื่องจากวารสาร Vibhavadi.com ฉบับที่แล้ว  เราได้สัมภาษณ์  ครอบครัว  ศิริบัญชาวรรณ  ที่ประสบความสำเร็จได้ทารกแฝด  5 คน  (เด็กผู้ชาย 2 คนเด็กผู้หญิง 3 คน)จากการทำเด็ก-หลอดแก้ว ที่ศูนย์รักษาผู้มีบุตรยากและผ่าตัดผ่านกล้องทางนรีเวช รพ.วิภาวดี  ตอนนี้น้องทั้ง  5 คน อายุเกือบ 3 เดือนแล้ว น่าตากำลังน่ารักน่าชังเชียว คุณปฐมพล - คุณเกี้ยวกุ้ง  ศิริบัญชาวรรณ คุณพ่อ-คุณแม่ของทารกแฝด 5 บอกกับเราว่าน้องๆ ทุกคนสุขภาพแข็งแรงดีพัฒนาการก็ดี  แล้วก็เลี้ยงง่ายกันทุกคนประกอบกับในเดือนสิงหาคม  เป็นเดือนของวันแม่เราเลยขอสัมภาษณ์คุณแม่มือใหม่อย่างคุณเกี้ยวกุ้งว่ามีวิธีการเลี้ยงลูกแฝดทั้ง 5 คน อย่างไรบ้าง พร้อมกับเก็บรูปน่ารักๆของน้องทั้ง 5 คน มาฝากด้วยค่ะ          (น้องผู้หญิงคนโตชื่อน้องเอวี่ คนที่ 2  ชื่อน้องแอลลี่ ผู้ชายคนที่ 3 ชื่อน้องแอนดรูว์ ผู้ชายคนที่ 4 ชื่อน้องแอนดริวและลูกสาวคนที่  5 ชื่อ น้องเอมม่า) ตอนนี้น้องทั้ง  5 คน  เป็นอย่างไรบ้างคะ ?           ตอนนี้น้องๆ อายุเกือบ 4 เดือนแล้วค่ะสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ดีทุกคนค่ะแล้วน้องทุกคนก็ได้ทานนมทุกคนค่ะ เราจ้างพี่เลี้ยงมา 3 คน แล้วก็มีคุณยายและตัวดิฉันด้วยช่วยกันเลี้ยงลูกๆทั้ง 5 คนค่ะ คุณเกี้ยวกุ้งกล่าว    น้องแฝด  จะร้องไห้ งอแง ตอนไหนมากที่สุดคะ ?         “ น้องๆจะร้องพร้อมๆกันเลยค่ะ  เวลาที่พวกเขาหิวแล้วก็ปวดท้องค่ะซึ่งคุณพ่อของเค้ามักจะบอกว่า  เวลาที่ลูกๆร้องพร้อมกันดังเหมือนเมโลดี้เพลงเลยค่ะ” คุณแม่เริ่มวางแผนการเลี้ยงลูกๆหรือยังคะ ?        “  ที่คิดไว้ตอนนี้นะคะ  ก็คือถ้าพวกเค้าโตขึ้นอีกหน่อยต้องทำบ้านใหม่ค่ะ  และคงจะให้เรียนหนังสือในโรงเรียนแถวๆบ้านค่ะ  ดิฉันจะเลี้ยงพวกให้ดีที่สุดแล้วก็เลี้ยงแบบธรรมดาทั่วไปเหมือนที่คุณแม่เลี้ยงดิฉันมานั่นแหละค่ะแต่ว่าที่ทำแล้วตอนนี้คือ คุณพ่อเค้าซื้อรถตู้ใหม่ 1 คันค่ะเพื่อที่จะไปไหนมาไหนจะได้สะดวกมาขึ้นคะ ” คุณพ่อช่วยเลี้ยงบ้างไหมคะ ?        ปกติคุณพ่อต้องไปทำงานค่ะ  แต่ช่วงที่กลับจากทำงานก็มาช่วยเลี้ยงบ้างก็ช่วยอุ้มลูกๆทั้ง 5 คนแหละค่ะเรียกว่าช่วยเท่าที่ทำได้นั่นแหละค่ะ  คุณเกี้ยวกุ้งกล่าว วางแผนอนาคตให้ลูกอย่างไรบ้างคะ ?        “ ไม่ได้วางเลยค่ะ  โตขึ้นพวกเค้าอยากทำอะไร อยากเรียนอะไร  ก็แล้วแต่พวกเค้าไม่บังคับค่ะ  ขอแค่ให้พวกเค้าเป็นคนดีและไม่สร้างปัญหาให้กับสังคมก็เพียงพอแล้วค่ะ” ในอนาคตอยากจะมีลูกเพิ่มอีกไหมคะ ?         ดิฉันได้คุยกับสามีแล้วค่ะ  ว่าเราอยากจะมีลูกอีกค่ะอาจจะอีกซัก 1-2 คน  เพื่อที่จะให้ ลูกๆแฝด 5 ของเราได้มีน้องๆกันค่ะแต่น่าจะเว้นไปซัก  4-5 ปีค่ะ  รอให้พวกเค้าโตก่อน  คุณเกี้ยวกุ้งพูดพร้องกับอมยิ้ม ในฐานะที่เป็นคุณแม่ที่วัยรุ่นมาก แถมยังเป็นคุณแม่มือใหม่ด้วย  รู้สึกอย่างไรคะที่ต้องเลี้ยงลูกแฝดตั้ง  5 คน  ?        “ รู้สึกเหนื่อยมากค่ะแต่เป็นการเหนื่อยที่มีความสุขมากที่สุด  ยิ่งเห็นพวกเค้าโตขึ้นทุกวันก็ยิ่งมีความสุขค่ะ แต่ดิฉันอาจจะโชคดีที่มีพี่เลี้ยงและคุณยายมาช่วยเลี้ยงด้วยค่ะ  แต่เวลาที่จะพาพวกเค้าเดินทางไปไหนแต่ละครั้งก็ต้องมีการวางแผนการเดินทางก่อน  เพราะจะวุ่นวายมากอย่างกับเวลาที่ต้องพามาพบแพทย์ที่รพ.วิภาวดี  ก็ต้องพาลูกๆสลับวันกันมาค่ะ  แต่โดยภาพรวมแล้วครอบครัวเรามีความสุขมากๆค่ะ”          สำหรับครอบครัวน้องแฝด 5 นี้ ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์มากๆ และเมื่อมีไหร่..ที่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นปาฏิหาริย์นั้นก็ย่อมจะทำให้มีแต่ความสุข... ศูนย์รักษาผู้มีบุตรยากฯ รพ.วิภาวดี  รู้ลึกยินดีและภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ครอบครัว ศิริบัญชาวรรณ  สมบูรณ์และมีความสุขค่ะ

“เพียงเสี้ยวนาที ก็พลิกชีวิตคุณได้ หากตัดสินใจถูกต้อง”

 “เพียงเสี้ยวนาที ก็พลิกชีวิตคุณได้ หากตัดสินใจถูกต้อง”          พลเอก หม่อมหลวง กิติมาศ สุขสวัสดิ์ อายุ 67 ปี เข้าทำการผ่าตัดหลอดเลือดหัวใจตีบตัน โดย นพ.จีระศักดิ์ อรุณธารี และ นพ. เสมชัย เพาะบุญ อายุรกรรมโรคหัวใจ ประจำโรงพยาบาลวิภาวดี ในขณะที่นั่งทำงานเหมือนทุกวัน ตอนเช้าทางเราได้รับโทรศัพท์ให้ขึ้นไปที่ Ward 12A มีคนไข้ต้องการให้เราขึ้นไปพบเลย เพื่อกล่าวชม รพ. โดยตอนแรกทราบเพียงเบื้องต้นว่าเป็น คนไข้ โรคหัวใจตีบตัน เมื่อเรามาถึงห้องที่คนไข้ อยู่ เราก็ต้องยิ่งประหลาดใจ เมื่อเข้ามาและพบกับรอยยิ้มของคนไข้ ไม่เหมือนคนที่เพิ่งผ่านการผ่าตัดมาเลย ทำให้ทางเราอยากที่จะรู้เรื่องราวของท่านให้มากขึ้น “มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ เพียงแค่เสี้ยวนาทีจริงๆ” เป็นคำพูดของ พลเอกหม่อมหลวงกิติมาศ สุขสวัสดิ์ ที่บอกเล่าถึง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเองบอกว่า “ผมประมาทไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวผมเอง เพราะคิดว่า ตัวผมเองแข็งแรงและรับราชการเป็นนักบิน ได้รับการตรวจ โรคทุก 6 เดือน มีเพียงต้องควบคุมเรื่องความดัน แต่ผมละเลยในเรื่องของการตรวจเช็คหัวใจ จนในวันนั้น เหตุการณ์ที่ทำให้ผมและครอบครัว ได้พอเจอกับนาทีชีวิตก็ได้เกิดขึ้น              “ ตอนนั้น เวลา 09.00 น. อยู่บ้านกับภรรยา ก็ไปช่วยกันตัดต้นไม้ ต้นไม้ก็ต้นใหญ่มาก ต้องออกแรงเยอะ โดยผมเป็นคนออกแรง ก็คิดว่าตัวเองเก่งไง แดดร้อน เหงื่อออกเต็มตัว หลังจากอาบน้ำเรียบร้อยก็มานั่งพัก และอยู่ดีๆ ก็แน่นที่หน้าอก แขนเริ่มชาจนถึงปลายนิ้ว พอเริ่มเห็นอาการตัวเองก็นึกถึงข้อความทาง Line ที่กลุ่มเพื่อนเคยส่งมาให้อ่าน ก็คิดว่าน่าจะเป็นอาการของหลอดเลือดหัวใจตีบตัน” ท่านยังบอกต่อว่า เมื่อเกิดอาการก็ได้บอกภรรยาและลูกชายให้พาไปโรงพยาบาล พอนั่งรถออกจากบ้าน เพื่อไป โรงพยาบาลที่รักษาอยู่เป็นประจำโดยลูกชายเป็นคนขับรถให้แต่รถติดมากและระยะทางไป รพ.ประจำไกลมาก บ้านผมอยู่แถวเสนา ก็คิดว่าอาจไม่ทันการได้ ซึ่งตอนนั้นผมขอบอกเลยตัวผมงอเหมือนกุ้งแล้ว จึงตัดสินใจมาที่โรงพยาบาลวิภาวดี เพราะใกล้บ้านที่สุด และลูกชายก็ได้ยินมาว่าที่นี้มีศูนย์หัวใจอยู่ และอุปกรณ์ก็ครบครัน ” ซึ่งลูกชายผมเป็นคนไข้ของ รพ.วภาวดีอญู่แล้วแต่รักษาโรคอื่น เมื่อมาถึง ความประทับใจอย่างแรกที่ท่านได้รับคือ ความพร้อมและความรวดเร็วในการรักษา “ พอมาถึงพยาบาลและหมอที่ห้องฉุกเฉิน มืออาชีพจริงๆ ต้องขอบอกห้องฉุกฉินทำงานเร็วมาก และรักษาผมทันทีไม่ต้องมามัวคอยซักประวัติโน่นนี่นั้น ทำให้ผมประทับใจมากๆ ตอนนั้นหมอบอกผมว่า ผมเส้นเลือดหัวใจตีบ ต้องทำการสวนหัวใจหรือฉีดสี[1] ซึ่งตอนนั้นยอมรับว่ากลัว แต่ก็ต้องทำ เพราะเรานึกถึงครอบครัว ภรรยาและลูกว่าพวกเขาจะอยู่อย่างไร ถ้าไม่มีเรา ภรรยาผมจะทำอะไรได้บ้าง เพราะทุกทีผมเป็นคนดูแล เขา ซึ่งคุณหมอได้พูดคุย อธิบายขั้นตอน การฉีดสีว่าทำอย่างไร มีทีมแพทย์เฉพาะทางดูแลตลอด จนผมคลาย กังวล และคุณหมอให้กำลังใจดีมาก ” “พอลงไปถึงห้องสวน คุณหมอเสมชัย อายุรแพทย์โรคหัวใจ บอกก่อนผ่าตัดว่าเจ็บเท่ากับฉีดยาชา โดยที่น้ำเสียงของคุณหมอเป็นปกติมาก ทำให้ผมลดความกดดันไปได้เยอะเลย ซึ่งขณะผ่าตัดผมนั่งมองเห็นเจ้าหน้าที่ทำงานด้วยความยิ้มแย้ม ปลอบผมตลอด และยังมองออกมาจากกระจกที่สามารถมองออกมาเห็นภรรยาและลูกที่เข้ามาคอยให้กำลังใจไม่ห่าง ”         ซึ่งท่านบอกกับเราว่าอยากบอกเล่าเรื่องราวของท่าน เพื่อเป็นประสบการณ์และอุทาหรณ์ สำหรับคนที่ปล่อยปะละเลยหัวใจซึ่งสำคัญที่สุดไป และพูดทิ้งท้ายว่า “ ผมเข้าใจเลยว่านาทีชีวิตมันเป็นยังไง และการตัดสินใจที่ถูกต้องก็เป็นสิ่งสำคัญ เพราะผมละเลยในเรื่องของ การตรวจเช็คสุขภาพหัวใจ ทั้งที่หัวใจคือสิ่งที่ใกล้ตัวที่สุด แต่เราไม่เคยใส่ใจเขา และขอฝากแนะนำไปถึงทุกคนว่า ควรไป ตรวจเช็คสุขภาพหัวใจทุกปี และทานอาหารให้ถูกหลักอนามัย เพราะสุขภาพเป็นเรื่องที่สำคัญมากจริงๆ เงินทองมากมายก็ ไม่สามารถซื้อสุขภาพที่ดีได้ เราต้องดูแลเอง”

แจ๊คพอตโรค แจ๊คพอตชีวิต

แจ๊คพอตโรค แจ๊คพอตชีวิต กับการผ่าตัด โรคปวดใบหน้า (TRIGEMINAL NEURALGIA) ”แจ๊คพอตโรค แจ๊คพอตชีวิต” ชื่อคนไข้ :คุณประพันธ์ พงษ์วชิรินทร์ อาการ : โรคปวดใบหน้า (TRIGEMINAL NEURALGIA) แพทย์เจ้าของไข้ :นพ.เมธี วงศ์ศิริสุวรรณ ศัลยแพทย์ระบบประสาทวิทยา        ถ้าพูดถึง คำว่า “ แจ๊คพอต” หลายๆคน ก็คงจะนึกถึงในเรื่องที่เป็นแง่ดี ไม่ว่าจะเป็นการถูกรางวัล หรือการประสบความสำเร็จในชีวิต แต่ สำหรับคุณ “ประพันธ์ พงษ์วชิรินทร์ ” สิ่งที่เขาได้รับจากคำว่า “แจ๊คพอต” คือสิ่งที่เขาไม่พึงปรารถนาเลย เพราะสิ่งที่คุณประพันธ์ได้รับ คือความเจ็บปวด และทรมานจากอาการของโรคปวดใบหน้า (TRIGEMINAL NEURALGIA) ซึ่งในวันนี้ ทาง รพ. วิภาวดี ได้รับเกียรติจากคุณประพันธ์ มาบอกเล่าถึงประสบการณ์และความรู้สึกถึงการเป็นโรคปวดใบหน้า (TRIGEMINAL NEURALGIA) ให้เราฟัง “ตอนที่เป็น จะรู้สึกเจ็บแปลบๆ บนใบหน้า ลามไปจนทำให้เจ็บกระบอกตา และจะเคี้ยวข้าว แปรงฟัน หรือโดนลมไม่ได้เลยเพราะจะทำให้เจ็บมาก จนทำอะไรไม่ได้เลย ทำให้ชีวิตประจำวันของผมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ไม่สามารถทำงานได้ตามปกติ” เริ่มแรกของการรักษาอาการ ?       “ ได้ไปหาหมอมาหลายที่ครับ โดยคุณหมอท่านแรก ให้ผมทานยาครับ ผมทานยารักษาอาการถึง 4 ปี ก็ยังไม่ดีขึ้นและไปหาอีกหลายที่ก็ยังเหมือนเดิม” มารักษาที่โรงพยาบาลวิภาวดีได้อย่างไร ?       “จริงๆแล้วผมเป็นคนไข้ของโรงพยาบาลวิภาวดีอยู่แล้ว เพราะใกล้บ้าน แต่ก็ยังไม่เคยรักษาโรคนี้เลย ไปมาหลายที่แล้ว ไม่หาย เลยลองเข้ามาตรวจดู โดยพบกับ พญ.กัลยา ดำรงศักดิ์ อายุรแพทย์ระบบประสาทวิทยา รพ.วิภาวดี ซึ่งคุณหมอแนะนำว่าให้ผมทำการผ่าตัดกับคุณหมอเมธี วงศ์ศิริสุวรรณ ศัลยแพทย์ระบบประสาทวิทยา โรงพยาบาลวิภาวดี ซึ่งก็ตรงกับเพื่อนผมคนนึง ผ่าตัดกับท่านมา เขาบอกว่าคุณหมอเมธี เก่งมาก โดยช่วงแรกผมยังมีความกังวลใจอยู่ เพราะผมเป็นโรคหัวใจด้วย จึงยังไม่กล้าเสี่ยง เว้นระยะเวลานานถึง 6 เดือน เหตุผลอะไรที่ทำให้ตัดสินใจทำการผ่าตัดในครั้งนี้ค่ะ ?       “เพราะมันเจ็บปวดมาก เจ็บจนทนไม่ไหว ที่จริงคุณหมอพร้อมผ่าตัดอยู่แล้ว รอแค่เพียงทางผม ต้องหยุดยาละลายลิ้มเลือด แต่มันปวดมากจนทนไม่ไหว อีกทั้งเพื่อนที่เคยมาทำการรักษาให้ความเชื่อมั่น ก็เลยตัดสินใจผ่าตัด” ความรู้สึกหลังการผ่าตัด เป็นอย่างไรบ้างค่ะ?       “ไม่มีอาการเจ็บแปลบ แบบที่เคยเป็นเหลืออยู่เลย ตอนนี้รู้สึกสบายมากเลยครับ และแผลที่เกิดจากการผ่าตัดก็ไม่ใหญ่ ขนาดแค่ 3-4 ซม. ครับ ที่สำคัญไม่ต้องโกนผม เนื่องมาจากเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ทันสมัยมากขึ้นครับ” หลังจากนี้ มีการวางแผนอย่างไร หลังจากหายจากโรคปวดใบหน้า (TRIGEMINAL NEURALGIA) แล้วบ้างค่ะ?       “ อย่างแรกผมจะกลับไปทำงานครับและพาครอบครัวไปเที่ยวต่างประเทศเพราะไม่ได้ไปมานานกว่า 4 ปี” สุดท้ายขอให้คุณประพันธ์ฝากอะไรไว้สักนิดค่ะ       “ ผมขอฝากข้อคิดเล็กๆน้อยไว้ว่า ให้กล้าตัดสินใจคิดจะทำอะไรให้รีบทำ โดยหาข้อมูลประกอบ ซึ่งในปัจจุบันข้อมูลเข้าถึงง่ายมาก อย่าปล่อยให้ตัวเองทรมาน และสิ่งที่สำคัญที่สุด คือต้องมี “ศรัทธา” ในตัวคุณหมอที่ทำการรักษา”     ปัญหาที่พบบ่อย คนไข้ ไม่ทราบว่า สามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัด ซึ่งผ่าตัดได้ ไม่อันตรายมาก ได้ผลดี ซึ่งเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้หายปวด โดยใช้เวลาในการผ่าตัด 1 ชม. และนอน รพ. 1-2 คืน แล้วสามารถที่จะกลับบ้านได้ ใช้ชีวิตตามปกติได้เลย

คิดว่า (แค่) บาดเจ็บจากการเล่นกอล์ฟ

    คิดว่า (แค่) บาดเจ็บจากการเล่นกอล์ฟ        อาการบาดเจ็บจากการเล่นกีฬา สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เหมือนอย่างกับ คุณแจ็ค หรือ คุณภาวัต วราเมธพาสุข อายุ 46 ปี อาชีพธุรกิจส่วนตัว ที่ชอบเล่นกีฬากอล์ฟ และมีอาการปวดหลังมาก แต่คิดว่าอาการดังกล่าวนั้น เป็นอาการบาดเจ็บจากการเล่นกอล์ฟ สุดท้ายคุณแจ็ค ต้องเข้ารับการผ่าตัดที่รพ.วิภาวดี คุณแจ็คเป็นอะไร ทำไมต้องผ่าตัด เราไปถามคุณแจ็คกันดีกว่าค่ะ ช่วยเล่าอาการก่อนมารักษาตัวที่รพ.วิภาวดี ให้ฟังหน่อยค่ะ ? “ผมมีอาการปวดหลังมาเป็นปีแล้วครับ และปกติผมก็ชอบตีกอล์ฟมาก ตีเกือบทุกอาทิตย์ ผมจึงคิดว่าอาการปวดหลังที่ผมเป็นน่าจะมาจากอาการบาดเจ็บจากการเล่นกอล์ฟ จนกระทั่งวันนั้นผมเดินสะดุดบันได โดยไม่รู้ตัว เพราะผมรู้สึกชาตั้งแต่เอวไปจนถึงฝ่าเท้าและผมก็เดินไม่ได้ เลยมารักษาตัวที่รพ.วิภาวดี” เป็นคนไข้ของ รพ.วิภาวดีหรือเปล่าคะ ? “ผมเคยมาใช้บริการของศูนย์พัฒนาศักยภาพนักกอล์ฟ ของรพ.วิภาวดี ก็เลยหาข้อมูลของรพ.วิภาวดีทาง website ก่อน ทั้งๆที่ผมอยู่ใกล้รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง แล้วผมก็เจอ Case หลายๆ Case ที่มีสัญญาณเตือนคล้ายๆกับผม ซึ่งทำการผ่าตัดกับ นพ.เมธี วงศ์ศิริสุวรรณ ศัลยแพทย์ระบบประสาทวิทยารพ.วิภาวดี ผมจึงเช็คเวลาออกตรวจของคุณหมอเมธี และมาพบท่านในเวลาออกตรวจของรพ.วิภาวดี” จากการตรวจรักษา คุณหมอเมธี บอกว่าคุณแจ็คเป็นอะไรคะ ? ตอนแรกท่านให้ผมทำ MRI ( MRI = เครื่อง เอกซเรย์คอมพิวเตอร์ ที่มีความเร็วสูง ทำให้ภาพที่มองเห็นชัดเจนมาก และสะดวกต่อการวินิจฉัยของแพทย์) จากผล MRI พบว่ามีเนื้อปลิ้นออกมาจากหมอนรองกระดูกสันหลัง ซึ่งมันกดทับเส้นประสาทอยู่ คุณหมอแนะนำการรักษาให้ผม 2 วิธี ครับ คือ การทานยา และการผ่าตัด และจากการพูดคุยกับคุณหมออย่างละเอียดทำให้ผมตัดสินใจรักษาที่ต้นเหตุด้วยการผ่าตัดครับ คุณแจ็คกล่าว (ตอนนี้) หลังจากผ่าตัดแล้ว เป็นอย่างไรบ้างคะ ? “ ตอนนี้อาการชาน้อยลงมาก อาการเจ็บแผลก็ยังมีอยู่บ้าง คุณหมอบอกว่าอาการจะค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ แผลจากการผ่าตัดก็ไม่ใหญ่ครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองฟื้นตัวเร็วมาก อาจจะเป็นเพราะผมชอบออกกำลังกายด้วยนะครับ และคุณหมอเมธีก็อนุญาตให้ผมกลับบ้านได้ แต่ต้องงดออกกำลังกาย งดตีกอล์ฟก่อน และนัดมาพบคุณหมอเมธีเป็นระยะๆ ครับ” อยากบอกอะไรกับผู้ที่มีอาการปวดหลังบ่อยๆบ้างคะ ? “ อาการปวดหลังนี้ อาจเป็นได้หลายสาเหตุครับ บางทีอาจจะคิดว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก ก็เลยไม่ค่อยใส่ใจดูแลรักษา อย่างกับตัวผมก็ทนปวดหลังมาเป็นปี รอจนชา จนเดินไม่ได้ จึงค่อยมาตรวจรักษา จนผมแอบคิดในใจว่า ผมอาจจะไม่ได้ตีกอล์ฟอีกแล้วก็ได้ ผมอยากบอกว่า การผ่าตัดในปัจจุบันนี้ไม่ได้น่ากลัวเหมือนแต่ก่อนแล้ว เพราะความก้าวหน้าของเทคโนโลยีทางการแพทย์ และความเชี่ยวชาญของแพทย์ เพราะฉะนั้นการผ่าตัด ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัวแล้วครับ” รพ.วิภาวดี ขอเอาใจช่วยให้คุณแจ็คหายไวๆ แล้วก็สามารถกลับมาตีกอล์ฟได้เหมือนเดิมนะคะ อย่างกับที่คุณแจ็คบอกนั่นแหละค่ะว่า ถ้าคุณเป็นอีกคนหนึ่งที่มีอาการปวดหลังเป็นประจำ อย่านิ่งนอนใจนะคะ ควรที่จะมาพบแพทย์ เพื่อตรวจหาความผิดปกติและเพื่อการรักษาอย่างถูกต้อง และ รพ.วิภาวดี เราก็พร้อมให้บริการคุณ

เมื่อหมอออร์โธ เป็นอัมพฤกษ์

              นพ.วีระยุทธ เชาว์ปรีชา ศัลยแพทย์กระดูกและข้อ รพ.วิภาวดี ขอถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ตรง เพื่อเป็นประโยชน์ให้กับผู้ที่ได้อ่านบทความนี้ ในการดูแลสุขภาพตัวเอง และป้องกันไม่ให้เกิดโรคหลอดเลือดสมอง พร้อมทั้งอยากให้กำลังใจสำหรับผู้ป่วยและญาติ ที่จะต่อสู้กับโรคอัมพฤกษ์อัมพาตที่เกิดขึ้นให้ดีที่สุด เช้าวันที่ 27 ม.ค. 2557 ผมตื่นขึ้นมาเพื่อที่จะลงจากเตียงรู้สึกมึนศีรษะ เดินเซ แขนและขาซ้ายขวาอ่อนแรง แต่ยังพอเดินเกาะฝาผนังไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ  แปรงฟันได้ รู้สึกตัวเองแล้วว่าน่าจะมีปัญหาเรื่องหลอดเลือดสมองตีบตัน จึงรีบแต่งตัวให้ภรรยาขับรถพาไปโรงพยาบาล เมื่อถึงห้องฉุกเฉิน พยาบาลได้วัดสัญญาณชีพ ความดันสูง 190/100 มม. ปรอท มีไข้สูง 38.5 c  แพทย์ห้องฉุกเฉินสั่งตรวจคลื่นแม่เหล็กสมอง และติดต่ออายุรแพทย์สมองทันที ผมได้รับการรักษาอย่างรวดเร็วนอนพักในห้องไอซียู ผมได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดจากทีมแพทย์และพยาบาลอย่างดีที่สุด ผมมั่นใจว่าคงจะดีขึ้นในเวลาไม่กี่วัน เพราะยังเคลื่อนไหวมือแขนได้ดี ในวันต่อมาผมรู้สึกปวดชา แขน ขา ซีกขวามากขึ้นเหมือนมีอะไรมาทับ เริ่มอ่อนแรงมากขึ้นข้อเท้า นิ้วเท้าข้างขวาขยับไม่ได้ ผมเป็นอัมพฤกษ์ไปแล้ว! ผมเกิดคำถามกับตัวเอง ? ทำไมโรคหลอดเลือดสมองเกิดขึ้นกับผม / ผมจะใช้ความรู้มารักษาตัวเองร่วมกับแพทย์ที่ดูแลใกล้ชิดได้อย่างไร เพื่อที่จะกลับมาทำงานได้คือ การเป็นแพทย์ผ่าตัดจุลศัลยกรรม และที่สำคัญคือกลับมาเล่นกอล์ฟได้อีกครั้ง จากวันที่ป่วยระยะเวลาผ่านไป 3 ปี ปัญหาที่ใหญ่มากในชีวิตก็กลายเป็นบทเรียน บททดสอบ อันทรงคุณค่า ผมสามารถกลับมาทำงานได้ปกติ ผ่าตัดจุลศัลยกรรมต่อนิ้วได้เป็นผลสำเร็จ และเริ่มกลับมาแข่งกอล์ฟได้ร่วมกับการแข่งขันเดินวิ่ง 3 – 5 กม. ซึ่งได้ลงแข่งขันมาแล้วทั้งหมด 5 ครั้ง          ผมขอสรุปเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมให้เป็นความรู้ดังนี้          ปัจจัยเสียงต่อการเป็นโรคหลอดเลือดสมอง         1.ปัจจัยที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ -อายุมากกว่า 45 ปี -พันธุกรรม -มีโรคประจำตัว เช่น โรคหัวใจ ผ่าตัดลิ้นหัวใจ ผมมีปัจจัยเสี่ยงทั้งข้อ 1 และข้อ 2        2.ปัจจัยที่สามารถเปลี่ยนแปลงควบคุมได้            2.1น้ำหนักตัวมากเกิน คำนวณได้จากค่า Body mass Index (BMI) ค่า BMI ที่เหมาะสมควรอยู่ระหว่าง 21 – 25 โดยใช้ นน.ตัว (กก.) เช่น 80 = 28.34 ความสูง (เมตร) ยกกำลัง 2 1.68 x 1.68          2.2อาหาร แต่เดิมชอบอาหารหวาน มัน เค็ม ปัจจุบันไม่ทานอาหารประเภทของทอดและงดอาหาร หวาน มัน เค็ม กินผัก ผลไม้ ปลา เป็นส่วนใหญ่ ไม่ทานอาหารเย็น กินผลไม้ เช่น ฝรั่ง แตงโม กล้วย แทน          2.3การออกกำลังกาย ก่อนที่จะป่วยผมเล่นกอล์ฟสัปดาห์ละ 1 – 2 ครั้ง ปัจจุบันผมออกกำลังกายแบบแอโรปิค คือ ต่อเนื่อง 20 – 30 นาที สัปดาห์ละ 3 – 5 ครั้ง ในปีแรกที่ยังเดินและทรงตัวไม่ได้ ก็ได้หัดเดินในน้ำออกกำลังกายแขนขาในน้ำ 1 ชม. 360 วันใน 1 ปี หลังจากที่เริ่มเดินได้ ว่ายน้ำได้ ฝึกเดินสายพาน 20 นาที ว่ายน้ำเฉลี่ย 20 รอบ (ประมาณ 400 เมตร) และได้เริ่มฝึกใช้มือหัดคัดลายมือทั้งภาษาไทย อังกฤษ ญี่ปุ่น ทุกวันเป็นเวลา 3 เดือนเต็ม จนสามารถเขียนหนังสือได้แบบเดิม ฝึกทำกิจกรรม ทำงานบ้าน ล้างจาน เช็ดโต๊ะ ช่วยทำครัว จนทำได้คล่อง ภรรยาชอบมากให้ฝึกต่อเนื่องจนทุกวันนี้ หลังจากที่ป่วย 1 ปี

<